Zapylenie - najważniejszym czynnikiem

Zapylenie 

– zjawisko występujące u roślin kwiatowych, polegające na przeniesieniu ziarna pyłku na znamię słupka. Kwiaty posiadają specjalne przystosowania do tego celu. Znamiona ich słupków są kleiste, a pyłek jest zwykle bardzo niewielkich rozmiarów.

Rodzaje zapylenia

• samozapylenie (autogamia) – gdy pyłek kwiatowy pochodzi z tego samego kwiatu, lub innego kwiatu, ale tej samej rośliny
• zapylenie krzyżowe (ksenogamia, allogamia) – gdy pyłek pochodzi z kwiatu innej rośliny (tego samego gatunku)

 

Sposoby zapylenia

• hydrogamia – zapylenie przez wodę
• anemogamia (wiatropylność) – zapylenie przez wiatr
• zoogamia – zapylenie przez zwierzęta, np.:
  • chiropterogamia – zapylanie przez nietoperze
  • ornitogamia – zapylanie przez ptaki
  • entomogamia (owadopylność) – zapylanie przez owady

Kwiaty roślin wykazują szereg przystosowań do zapylenia.

U roślin wiatropylnych są niewielkie i niepozorne, o uproszczonej budowie, za to wytwarzają ogromną ilość pyłku.

Rośliny owadopylne, by zwabić zwierzęta wytwarzają duże i barwne kwiaty. Gdy kwiaty są niewielkie, łączą się w duże kwiatostany, czego doskonałym przykładem jest np. słonecznik. Jego ogromny kwiat to w istocie kwiatostan – koszyczek. 

U wielu roślin z rodziny astrowatychróża, konwalia majowa, fiołek i inne, a niektóre także wytwarzają słodki nektar. Ponieważ wiele owadów (np. pszczoła miodna) zbiera również pyłek, rośliny produkują go w w dużej ilości. W jednym kwiatku maku jest ok. 2,6 mln ziaren pyłku. 

Zamykające się na noc kwiaty magnolii zapewniają zapylającym je chrząszczom suche i cieplejsze o ok. 10 stopni Celsjusza schronienie na noc.

  Część kwiatów w kwiatostanie jest bezpłodna i służy wyłącznie do zwabiania owadów swoją barwą. 

Wiele kwiatów wabi zwierzęta za pomocą zapachu.

" Najwspanialsze piękno Świata

Podarował nam Bóg w kwiatach. "

Autor: Barbara Turajczyk 

Zapraszamy do zapisania się na naszego newslettera,

zespół www.nasze-kwiaty.blogspot.com